บริหารให้เป็นในแบบฉบับคนไม่มีต้นทุน

การทำธุรกิจเป็นเหมือนหนึ่งในชาเลนจ์สำคัญของชีวิต เป็นความฝันของใครหลายคนที่ต้องทำให้ได้ในสักวัน เพราะนี่คือสัญลักษณ์ของชีวิตที่อิสระและควบคุมได้ด้วยตนเอง

 

ในมุมหนึ่งคือเครื่องการันตีว่าถึงเวลาที่จะจัดการชีวิตด้วยแนวคิดของตัวเองแล้ว ก้าวสู่การเติบโตในอีกขั้นหนึ่งอย่างเต็มรูปแบบที่ไม่ใช่รับแค่บทบาทเดียวอีกต่อไป

 

ต้องรู้จักกับการจัดการที่รอบด้านมากขึ้น ใส่ใจรายละเอียดมากขึ้น จะไม่มองแค่ด้านใดด้านเดียวอีกแล้ว และนั่นคือภารกิจใหม่ที่จะต้องเผชิญหน้าและทำให้สำเร็จให้ได้

 

และอีกมุมก็ยังหมายถึงการกล้าที่จะก้าวสู่ความเสี่ยงอีกรูปแบบ ชนิดที่หนักหนากว่าที่เคย อีกทั้งจะต้องรับมือกับปัญหาอุปสรรคที่ใหญ่ขึ้นในแบบที่คิดไม่ถึงเลยก็เป็นได้

 

แต่อยู่ดีๆ ให้เริ่มต้นทั้งที่ยังไม่รู้อะไรก็เป็นเรื่องยากที่จะทำได้ เพราะทุกขั้นตอนต้องมีค่าใช้จ่าย สำหรับใครที่ไม่มีต้นทุนก็คงจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ายากที่จะสำเร็จได้

 

คงต้องเหนื่อยกว่าคนที่มีต้นทุนสูง และต้องประคับประคองไม่ให้โชคชะตาอยู่ตรงข้ามกับตัวเองอีก แต่ก็ใช่ว่าไม่มีต้นทุนแล้วจะทำให้สำเร็จบ้างไม่ได้สักหน่อย

 

เพราะต้นทุนก็เป็นแค่หนึ่งตัวแปร สิ่งสำคัญกว่าคือการดูแลบริหารให้ยั่งยืน ส่วนนี้ไม่จำเป็นเลยว่าจะมีต้นทุนเท่าไหร่ อยู่ที่ว่าจะมีวิธีการจัดการขนาดไหนให้ได้ผลคุ้มค่าที่สุด

 

เพียงแค่รู้ว่าองค์ประกอบในการบริหารมีอะไรบ้าง จากนั้นก็จัดการอย่างสมดุลและได้ผลประโยชน์มากที่สุด โดยไม่จำเป็นต้องลดคุณภาพ ก็สามารถที่จะดำเนินแนวทางธุรกิจไปอย่างที่ต้องการได้อย่างไหลลื่นไม่มีปัญหาแล้ว

 

 

ความเข้าใจของคนทำธุรกิจคือเมื่อไหร่ทำมากก็ได้มาก แต่ถ้าทำน้อยก็จะได้น้อย นั่นอาจเป็นความคิดที่ถูกเพียงครึ่ง เพราะในสมัยนี้แค่นอนหลับธุรกิจก็อาจกำลังทำงานอยู่ก็ได้

 

วอร์เรน บัฟเฟตต์ เคยกล่าวว่า ถ้ายังไม่รู้จักวิธีหาเงินขณะที่เรานอนหลับได้ นั่นหมายความว่าเราก็จะทำงานกันไปจนตาย ประโยคนี้อาจจะฟังดูแรงไปหน่อย แต่ก็น่าสนใจเหมือนกัน

 

แม้ว่าปัจจัยและต้นทุนของแต่ละคนจะค่อนข้างต่างกันอย่างสิ้นเชิง ผลลัพธ์ก็อาจต่างกันเป็นเรื่องธรรมดา แต่สิ่งที่จะทำให้ความต่างตรงนี้ยิ่งชัดเจนขึ้นนั้นอยู่ที่ ความคิด

 

เมื่อไหร่ที่คิดพึงพอใจในตัวเองแล้ว บางครั้งอาจไม่ใช่สัญญาณที่ดี เพราะอาจหมายถึงการหยุดพัฒนาบางอย่าง แล้วถ้าความคิดยังอยู่ที่เดิม อีกไม่นานคู่แข่งรอบข้างก็จะค่อยๆ ทิ้งห่างเราไปหลายช่วงตัว รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นฝ่ายไล่ตามเสียแล้ว

 

ถึงตรงนี้หลายคนก็ยังไม่เข้าใจว่าระหว่างคนที่ต้นทุนสูงกับต้นทุนต่ำ จะทำอย่างไรให้การแข่งขันในสายธุรกิจนั้นคู่คี่สูสีกัน เพราะต้นทุนที่ต่างกันก็คือหนึ่งในข้อได้เปรียบของสังคมนี้

 

อยากบอกว่าต้นทุนจะสำคัญก็ต่อเมื่อคุณคือฝ่ายตามหลัง คือคนที่ยังหาจุดยืนไม่ได้ ไม่รู้แม้กระทั่งจุดแข็งหรือจุดอ่อนของตัวเอง ถ้าเป็นแบบนี้ต้นทุนก็ยังคงจำเป็นอยู่

 

เพราะต้นทุนที่แท้จริงสามารถสร้างขึ้นมาเองได้ เริ่มจากต้นทุนทางด้านความรู้ หาข้อมูลให้เยอะให้ลึกที่สุด เข้าใจในตลาด และสุดท้ายคือหาวิธีจัดการให้ลงตัว

 

คำนี้ถือว่าไม่ง่าย การจะจัดการให้ทุกอย่างลงตัวอยู่กับร่องกับรอย แต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถ ควบคุมดูแลในสิ่งที่จัดการได้ แต่สำหรับอะไรที่ควบคุมไม่ได้ก็จงเข้าใจและหากวิธีรับมือให้เสียหายน้อยที่สุดเท่านั้นก็เพียงพอ

 

 

การลดต้นทุนอาจเป็นทางออกได้ ทำให้ลืมตาอ้าปากได้บ้างบางที แต่จำไว้เสมอว่าอย่าลดคุณภาพเด็ดขาด มันมีวิธีมากพอที่จะรักษามาตรฐานให้เท่าเดิม แต่ต้นทุนลดลง

 

หากคิดจะลดต้องลดอย่างชาญฉลาด ไม่ใช่คิดแค่ว่าตนเองจะต้องไม่เสียเปรียบ แล้วยื่นความเสี่ยงให้กับลูกค้าเป็นคนเผชิญหน้ากับคุณภาพที่ลดลงไปเอง

 

การตรวจสอบอยู่เสมอจะทำให้รู้ขอบเขตของงาน ต่อให้คาเฟ่ของคุณจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหน คนในองค์กรจะมากหรือน้อยเท่าไหร่ก็ต้องประเมินอยู่ตลอดเวลา เพื่อให้ยังคงพร้อมต่อการบริการและเดินหน้าไปในทุกวัน ไม่ต้องเดินเร็วก็ได้ แต่ขอแค่ไม่หยุดเดิน สักวันก็จะถึงปลายทางที่สมหวังเหมือนกัน

 

รู้จักใช้คนให้ถูกงาน อะไรที่ทำคนเดียวได้ก็จงทำ แต่อะไรที่เหนือบ่ากว่าแรงก็ให้คนที่ถนัดมากกว่ามาจัดการ ไม่จำเป็นต้องภาคภูมิใจคนเดียว พาคนรอบข้างรู้สึกแบบเดียวกันบ้างก็ได้

 

เครื่องมือก็ควรใช้ให้เป็น ไม่ใช่แค่แนะนำคนอื่น หัดนำความล้มเหลวของผู้อื่นมาเป็นบทเรียนบ้างก็ได้ แล้วยอมรับความล้มเหลวของตัวเองที่ผ่านมา เพื่อเปิดโลกและแก้ไขในสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป

 

กว่า แจ็ค หม่า จะโด่งดังและมีชื่อเสียง ก็ต้องเริ่มจากการเข้าใจกระบวนการของการทำธุรกิจ มากกว่านั้นคนพวกนี้จะเข้าใจความรู้สึกของคนในแต่ละดับเป็นอย่างดี

 

สิ่งสำคัญคือ Mindset ของผู้ประกอบการ ต่อให้หน้าที่แต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่จำไว้ว่าความสำคัญเท่ากัน ตั้งแต่ผู้บริหาร ไปจนถึงพนักงานหน้าร้าน ถ้าขาดใครไปสักคนก็คงจะไม่สมบูรณ์

 

ความสำเร็จไม่เคยเลือกจะเข้าหาแต่คนที่มีต้นทุน แต่จะเข้าหาคนที่พยายามและเข้าใจผู้อื่น เมื่อไหร่ที่คิดจะเรียนรู้กับสิ่งรอบตัว สิ่งเหล่านั้นก็จะตอบแทนด้วยผลลัพธ์บางอย่างที่คุ้มค่าอยู่เสมอเช่นเดียวกัน

…

เรียบเรียงโดย: กองบรรณาธิการ 7D Book&Digital