คิดว่า การใช้ชีวิต อยู่ท่ามกลางเมืองหลวง หน้าตาของคุณภาพที่แสดงออกมา เป็นไปอย่างที่คิดมากแค่ไหน
เมื่อก่อน เรามักถูกส่งต่อกันถึงวัฒนธรรมบางอย่างว่า การเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯคือเรื่องที่ดี เพราะนั่นคือสัญลักษณ์ของการเจริญเติบโตในหน้าที่การงาน สู่คุณภาพที่ทิศทางดีขึ้น
ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ในสมัยก่อนที่ความพัฒนายังไม่รุกล้ำไปทั่วอาณาเขตแบบทุกวันนี้ ผู้คนต่างไขว่คว้าหาโอกาสเข้ามาในเมืองหลวง เพื่อตามหาสิ่งที่จะทำให้ชีวิตมีการเปลี่ยนแปลง
อุตสาหกรรม สำนักงาน ตึกสูงใหญ่โต เหล่านี้คือผลผลิตที่แสดงให้เห็นถึงการพัฒนา ความก้าวหน้า ที่ไม่ว่าใครพบเจอก็ชวนหลงใหลในสภาพแวดล้อมแบบนี้กันทั้งนั้น
แต่เมื่อหลายต่อหลายคน ได้เข้ามาในสถานที่จริง กลับพบว่าก็ไม่ได้เป็นเหมือนที่คิดไว้เสียทั้งหมด แน่นอนว่าหลายเรื่องดูเข้าท่า แต่หลายเรื่องก็ชวนให้ประหลาดใจอยู่เหมือนกัน
เพราะไม่ว่าจะสถานที่ไหน มักจะมีมุมมองที่แตกต่างเสมอ อาจไม่ได้สวยหรูทุกอย่าง แต่ก็คงไม่ได้ย่ำแย่ไปทุกเรื่องหรอก
จึงเป็นไอเดียสำคัญที่ทำให้ คุณปอม ขวัญชาย ดำรงขวัญ ลุกขึ้นมาสร้างแฟนเพจ “มนุษย์กรุงเทพ” เพื่อใช้โอกาสนี้ในการนำเสนอเรื่องราวที่สะท้อนมุมมองที่หลากหลาย เพื่อตอกย้ำว่าแม้ความคิดจะต่างกัน ก็อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข
จุดเริ่มต้นของแรงบันดาลใจ เกิดขึ้นที่ New York ไม่ใช่จากการเดินทางไป แต่เป็นเพราะ Human Of New York ที่เป็นการไปสัมภาษณ์ผู้คนอย่างหลากหลาย พูดคุยถึงประสบการณ์ที่ต่างกันของแต่ละคน และนำเสนอออกมาในรูปแบบหนึ่ง
ความน่าสนใจ อยู่ที่การลุกไปสัมภาษณ์คนแบบนี้แหละ
การไม่มีแผน Random ผู้คน เพื่อแลกเปลี่ยนความคิด พร้อมกับแชร์ประสบการณ์ส่วนตัว เป็นเรื่องไม่ง่ายที่จะได้ผลลัพธ์อย่างที่ต้องการ เพราะเรื่องราวที่แตกต่างคือเสน่ห์เฉพาะตัว
และนั่นก็คือความถนัดของ คุณปอม การพูดคุยกับทุกคน ทุกอาชีพ เพื่อดึงเรื่องราวที่ซ่อนอยู่ภายใน ให้เปลี่ยนเป็นความประทับใจ ที่กล้าเล่าออกมาผ่านตัวตนของเขาเหล่านั้น
แม้จะดูเหมือนง่าย แต่ก็ผ่านการคิดมาพอสมควร ทั้งการแต่งกาย การแนะนำตัว รวมถึงทักษะการตั้งคำถาม นี่คือสิ่งที่ต้องถูกเซ็ตระบบเอาไว้ในความคิดก่อนเสมอ
การจะสุ่มเลือกเข้าไปหาใครสักคน การทำงานของคุณปอมไม่ได้เลือกจากอะไรที่ลึกซึ้ง เพราะเขาเชื่อเสมอว่าทุกคนมีเรื่องราวในแบบของตัวเอง ไม่จำเป็นต้องปรุงแต่งเพิ่มเติม
เพียงแค่เข้าใจผู้ถูกสัมภาษณ์ เนื้อหาก็เพียงพอแล้ว จากนั้นเรามีหน้าที่แค่จัดลำดับเรื่องราวให้สมบูรณ์เท่านั้นก็พอ
หลังจากดำเนินการสัมภาษณ์ ก็ใช่ว่าจะได้รับความร่วมมือจากทุกคน บางครั้งจังหวะเวลาก็เป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้ ซึ่งคุณปอมก็เป็นเช่นนั้น จุดเด่นของการสัมภาษณ์ผู้คนแบบไม่มีสคริป ไม่มีบท ก็จะได้ความคิด ณ ตอนนั้นจริงๆ ได้ความเรียลกลับมา
แต่ในมุมกลับกัน ก่อนจะได้ความจริงกลับไป ก็ต้องรับกับความจริงให้ได้ด้วย ว่าทุกคนไม่ได้ยินดีที่จะพูดคุยเสมอ พวกเขาก็มีสิทธิที่จะปฏิเสธได้ ไม่ต้องยินยอมทุกครั้งไป
ยิ่งทำให้งานในลักษณะนี้ทวีความยากขึ้นไปอีก แต่เช่นกันก็ยิ่งหมายถึงคุณภาพที่คับแก้วขึ้นไปด้วยกว่าจะออกมาแต่ละชิ้น
และเรื่องที่ไม่พูดไม่ได้คือการนำเสนอถึงมุมมอง แน่นอนว่าต้องมีเรื่องราวที่เราไม่คาดคิดจะเจอ และผลตอบรับก็เป็นไปได้ที่จะถูกแบ่งเป็นสองฝ่าย ทั้งเห็นด้วยและเห็นต่าง
อย่างที่ว่าไป จุดมุ่งหมายของเพจคือการเคารพในประสบการณ์ที่แตกต่างกัน ไม่ใช่การตัดสินว่าสิ่งที่คนนั้นเคยทำผิดหรือถูก
แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมีผู้คนบางประเภทคอยออกความเห็นด้วยการตัดสินคนอื่น โดยที่ไม่แม้แต่จะให้โอกาสรับรู้เรื่องราวที่เขาต้องเจอเลย ซึ่งสุดท้ายเรื่องนี้ก็จบได้ขมวดคำว่า “ความแตกต่าง”
จริงอยู่ที่ไม่ควรเป็นเรื่องปกติ แต่หากเลือกที่จะเสนอมุมมอง ก็อาจต้องเข้าใจที่จะเจอความคิดเห็นแบบนี้ ก็คงต้องเลี่ยงไปตามระเบียบ เพราะนี่อาจเป็นวิธีการยุติได้ดีที่สุด
ถึงวันนี้ก็เป็นเวลากว่า 8 ปีแล้ว จากแฟนเพจเล็กๆที่นำเสนอเรื่องราวของคนในเมืองหลวงว่าความเป็นจริง มีเรื่องราวอะไรซ่อนอยู่มากมาย ไม่แปลกที่มุมมองจะแตกต่างกัน
กรุงเทพฯ อาจไม่ใช่เมือง แต่หมายถึง ผู้คน
คือการยอมรับในความต่าง ยอมรับในความชอบ และประสบการณ์ที่พบเจอมาไม่เหมือนกัน วิธีชีวิตที่ต่างกัน ย่อมแสดงออกมาในรูปแบบที่ต่างกันเสมอมา
ระยะเวลาของความอดทน นั้นคงเป็นสิ่งที่ไม่ทำร้ายใคร กว่าสองปีถึงจะมีสปอนเซอร์มาสนับสนุน หลายคอนเทนต์อาจถูกแปลงตามความเหมาะสม แต่ก็ยังคงลายเซ็นที่เป็นเอกลักษณ์
ตอนนี้จากแค่เริ่มต้นในแฟนเพจ มนุษย์กรุงเทพ ยังต่อยอดไปถึงหนังสือที่ทำการวางแผนออกจำหน่ายเป็นที่เรียบร้อย เป็นอีกก้าวที่ยังคงเดินหน้าไปได้ตามโอกาสที่ควรจะเป็น
ผลตอบรับกว่า 3 แสน 5 หมื่น คนในเฟซบุ๊ค คงเป็นทิศทางที่ดีที่กำลังจะบอกว่ามีคนจำนานมากที่สนใจในความแตกต่าง และพร้อมจะเปิดใจรับฟังเรื่องราวของคนอื่นบ้าง
หลายคนที่ถูกลดความสำคัญ ก็จะมีกำลังใจขึ้น และที่ดีที่สุดคือทำให้คนส่วนใหญ่เข้าใจว่า ไม่มีใครสำคัญกว่าใคร ความแตกต่างของทุกคน ทำให้สังคมเป็นไปในทิศทางที่ควรจะเป็น
เพราะความสมบูรณ์ไม่ใช่ความเหมือน แต่มักมาจากความแตกต่างที่ก่อให้เกิดความสวยงามบนโลกใบนี้ อยู่เสมอ.
…
เรียบเรียงโดย : กองบรรณาธิการ 7D Book&Digital
ขอบคุณภาพประกอบจาก: Pexel