เมื่อต้องหาลูกค้า อะไรคือคุณสมบัติของกลุ่มเป้าหมายที่หลายธุรกิจมองหาเป็นอย่างแรก
รายได้ใช่หรือเปล่า?
คงเป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าเงินคือส่วนหนึ่งที่แสดงถึงศักยภาพและความสามารถในการตัดสินใจที่จะซื้อสิ่งของบางสิ่งหรือบริการบางอย่าง ถ้ามีมากก็ซื้อได้มากหรือซื้อได้แม้กระทั่งสิ่งของที่มีมูลค่าสูง ๆ สักชิ้น ตรงกันข้ามหากรายได้นั้นมีน้อยโอกาสที่จะเข้าถึงการซื้อขายสินค้าก็ลดลงเช่นกัน ดังนั้นแล้วสินค้าและบริการส่วนใหญ่หรือแม้แต่ธุรกิจหลายประเภทจึงใช้หลักเกณฑ์การเจาะกลุ่มเป้าหมายตั้งแต่ชนชั้นกลางขึ้นไปจนถึงกลุ่มคนที่มีรายสูงเพียงเพราะเห็นว่ากลุ่มคนเหล่านี้คือคนที่มีอำนาจในการซื้อมากกว่าแม้ว่าจะไม่ได้เป็นกลุ่มตลาดที่ใหญ่ที่สุดของประเทศก็ตาม
แล้วกลุ่มไหนล่ะที่เป็นประชากรกลุ่มที่ใหญ่ที่สุด
แม้ว่าจะเป็นกลุ่มเป้าหมายหลักแต่ชนชั้นกลางและคนที่มีรายได้สูงกลับไม่ใช่อัตราส่วนที่ใหญ่ที่สุดหรืออาจจะเรียกว่าเป็นเพียงส่วนหนึ่งก็ไม่ผิดนัก ส่วนกลุ่มที่เป็นสัดส่วนกลุ่มใหญ่อย่างแท้จริงคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากกลุ่ม Low Cost ที่มีรายได้น้อยค่อนไปถึงปานกลางประมาณหมื่นต้น ๆ ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่อาศัยอยู่ทั่วทุกพื้นที่ของประเทศไทยไม่ว่าจะเป็นเหนือ ใต้ ออก หรือตก ซึ่งถือเป็นส่วนหนึ่งในการขับเคลื่อนภาคเกษตรกรรม อุตสาหกรรม หรือแม้แต่การดำเนินธุรกิจอื่น ๆ ในรูปแบบของการเป็นแรงงานหลัก แต่เมื่อมองกลับไปที่รายได้ที่อาจไม่สูงมากจึงกลายมาเป็นสาเหตุหลัก ๆ ที่ทำให้พวกเขาถูกปัดออกไปจากการเป็นกลุ่มเป้าหมายของหลายภาคธุรกิจอย่างเลี่ยงไม่ได้
อย่างไรก็ตาม สำหรับภาคธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ การมีรายได้น้อยก็ไม่ได้เป็นเหตุผลที่เข้ามาสนับสนุนได้มากพอว่าคนกลุ่มนี้จะไม่ต้องการบ้านดี ๆ สักหลังเช่นเดียวกับกลุ่มคนที่มีรายได้สูง ฉะนั้นแล้วนี่จึงเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ คุณฟ้า วรารัตน์ ได้เลือกที่จะเข้าไปลงทุนกับลูกค้าที่เป็นกลุ่ม Low Cost ในพื้นที่ต่างจังหวัดแม้ว่าจะเป็นการลงทุนที่สวนทางกับเพื่อนนักลงทุนร่วมธุรกิจที่หันหน้าเข้าหากลุ่มลูกค้าในเมืองเป็นส่วนใหญ่ แต่เธอกลับเชื่ออย่างหนักแน่นว่าลูกค้ากลุ่มนี้แหละที่จะเป็นลูกค้าหลักของการทำบ้านมือสองของตัวเองในอนาคต
คลิกที่รูปภาพเพื่อสั่งซื้อหนังสือ
แล้วแบบนี้บ้านจะขายได้เหรอ?
นี่อาจเป็นหนึ่งในคำถามที่คุณฟ้าจะต้องเผชิญเมื่อเธอเลือกกลุ่มตลาดที่แตกต่างจากนักลงทุนอีกหลายต่อหลายคนที่ทำธุรกิจคล้าย ๆ กัน ซึ่งหากมองตามความเป็นจริงแล้วบ้านก็คือหนึ่งในปัจจัยสี่ที่ไม่ว่าจะยากดีมีจนสักแค่ไหนทุกคนก็ยังต้องการบ้านอยู่ดี ซึ่งการเลือกกลุ่มเป้าหมายที่แตกต่างก็อาจจะเป็นหนึ่งในทางเลือกที่ดีเพื่อหลีกหนีจากคู่แข่งที่มีการแข่งขันกันอย่างดุเดือดในสนามเดียวกัน
อย่างที่เห็นได้ชัดคือกลุ่มเป้าหมายที่เป็นชนชั้นกลางหรือคนที่มีรายได้สูง อาศัยอยู่ในพื้นที่ใจกลางเมืองหรือในเขตพื้นที่ปริมณฑลก็มักจะเป็นลูกค้าหลักของนักลงทุนรายใหญ่หรือผู้พัฒนาอสังหาริมทรัพย์ที่มีความคุ้นเคยในตลาดซื้อขายบ้านเป็นอย่างดี และยิ่งถ้าเป็นมือใหม่แล้วก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ หากจะต้องเข้าไปอยู่ท่ามกลางคนที่มีชั่วโมงบินมากกว่า ดังนั้นหากเลือกกลุ่มเป้าหมายของการทำบ้านมือสองที่อยู่นอกเหนือจากกลุ่มที่กล่าวมาข้างต้นอาจจะเป็นช่องทางใหม่ที่สร้างรายได้ที่ดีได้เช่นกัน
นอกจากนี้อาจจะรวมไปถึงการได้เข้าถึงทรัพย์ที่มีราคาถูกมากกว่าพื้นที่เขตเมืองเนื่องจากค่าครองชีพที่ต่ำกว่าและมูลค่าของอสังหาริมทรัพย์รวมถึงราคาซื้อขายในตลาดไม่ได้อยู่ในจุดที่สูงมาก เมื่อบวกกับความต้องการที่อยู่อาศัยของคนในพื้นที่โดยเฉพาะในเขตโรงงานอุตสาหกรรมซึ่งเป็นแหล่งอาศัยของกลุ่มแรงงาน หรือจุดที่มีการอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น จึงไม่จำเป็นที่จะต้องตระเวนหาทรัพย์มือสองที่มีราคาสูง ๆ มารีโนเวทปรับปรุงเพื่อขายต่อเพราะโดยส่วนใหญ่แล้วบ้านที่คนกลุ่มนี้ต้องการอาจจะเป็นเพียงบ้านหลังเล็ก ๆ ตึกแถว หรือห้องพักที่มีพื้นที่อย่างเป็นสัดส่วน พร้อมกับสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐานอย่างตลาดนัดและร้านสะดวกซื้อ ภายใต้ราคาที่เข้าถึงได้แม้ว่ารายได้ของกลุ่มเป้าหมายจะไม่ได้สูงมากก็ตาม
บางครั้งการทำธุรกิจอาจไม่ใช่เพียงแค่การเข้าไปเดินในเกมที่มีคนวางไว้อยู่แล้วหรือเข้าไปแข่งขันกับคนที่อยู่ในสนามเดียวกันอีกนับร้อย แต่อาจจะเป็นการพาตัวเองออกไปหาเส้นทางที่แตกต่างและสร้างโอกาสขึ้นมาด้วยสองมือพร้อมกับความเชื่อที่ว่า “ทุกสิ่งสามารถสร้างผลตอบแทนได้เพียงแค่คุณมองเห็นคุณค่าของมัน”
เช่นเดียวกับคุณฟ้าที่เธอเชื่อในกลุ่มของลูกค้าหลักของตัวเองว่า “ทุกคนต่างก็มีกำลังซื้อเท่าที่คนคนหนึ่งจะซื้อได้ เพียงแค่ว่าตัวเรานั้นมีความเข้าใจมากน้อยแค่ไหนเกี่ยวกับความสามารถในการซื้อของพวกเขา”
คลิกที่รูปภาพเพื่อสั่งซื้อหนังสือ
เรียบเรียงโดย: ศุภธิดา รัสพันธ์
คอนเทนต์ครีเอเตอร์ 7D Book&Digital
ขอบคุณภาพประกอบจาก: เว็บไซต์ Freepik
