นิสัยคนที่ต้องกลายเป็น “อดีต”

นิสัยคนที่ต้องกลายเป็น “อดีต”

บวกลบสิบเปอร์เซ็นต์
เป็นตัวเลขขึ้นลงของเป้าหมายที่พอรับได้
แต่หากเอาไปใช้ในงานวิจัย
ถือได้ว่าเป็นความคลาดเคลื่อนที่มิอาจยอมรับ

ผมเคยวัดผลลูกน้องด้วยความคาดหวังแบบเป๊ะ ๆ
ทำตัวเองเหมือนประแจปากตาย
พอใช้ได้…แต่ไม่ใช่กับทุกสถานการณ์

ภาพถ่ายโดย Miguel Á. Padriñán จาก Pexels

ท้ายที่สุดก็ได้ค้นพบว่า
โลกนี้ยังมีประแจเลื่อน…ที่ไม่ว่าหัวนอตใหญ่หรือเล็ก ที่เมื่อเราหมุนเข้าหรือคลายออก
ก็สามารถที่จะทำให้ภารกิจขยับเคลื่อน
โดยเริ่มต้นที่ตัวเรา ว่าจะคลายออกหรือขยับเข้า
เพื่อให้เรากับเขาไปด้วยกันได้

วันเวลาเหมือนสายน้ำที่เงียบสงบครับ
แต่ที่จริงมันไหลไปไม่ยั้งหยุด
มีแต่เราเองเท่านั้น ว่าเราเริ่มต้นที่ใด
และเคลื่อนที่มาได้ไกลแค่ไหนแล้ว

คลิกที่รูปภาพเพื่อสั่งซื้อหนังสือ

คนเรียนจบใหม่ ๆ เริ่มทำงาน
#กรอบความคิดเหมือนกล่องสี่เหลี่ยมครับ
เมื่อถูกอุปสรรค, นาย, เพื่อนร่วมงาน, แรงกดดันในใจ
ตบซ้ายตบขวา กระหน่ำบนกระทืบล่าง
สร้างสมดุลไม่เป็นก็บุบบิบบู้บี้
#เอาตัวรอดได้ก็จะกลายร่างเป็นทรงกลม
กลิ้งไปกลิ้งมา

ช่วงนี้แหละครับคือหัวเลี้ยวหัวต่อ
วันที่อยู่รอดได้…ควรได้คิด
เป็นวัตถุทรงกลมตลอดไป…ก็กลิ้งมากลิ้งไปตลอดชีวิต

ภาพถ่ายโดย Pixabay จาก Pexels

ควรทำไงครับ…ควรใส่ใจศึกษาให้ครบทุก ๆ ส่วนในชีวิต ควรพินิจทุกแผนกในองค์กร รู้ให้ทะลุในหน้าที่ตนเอง
#วันหนึ่งคุณจะกลายเป็นสามเหลี่ยม…มีส่วนแหลมงอก
ไว้ทิ่มแทงสู้รบกับอุปสรรคที่ท้าทายต่อการเติบโต
ทีละขั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ในชีวิตงานและชีวิตส่วนตัว

วันที่เป็นนายคน ต้องมีหัวใจครับ
โปรดค้นหาประแจเลื่อน
ยืดหยุ่นต่อผลลัพธ์ที่คาดหวัง

คนเราห่างกันเพราะความคิด
บางคนจากไป เพราะคุณไม่เห็นคุณค่าของเขา
หรือบางคราว…ก็เพราะคุณไม่มีค่าให้เขาเห็น