เวลาของคนรวย

กลางวัน 12 ชั่วโมง

กลางคืน 12 ชั่วโมง

เท่ากับว่าโลกมีเวลา 24 ชั่วโมง

และทุกคนมีเวลาเท่ากัน

เคยสงสัยไหมว่าในแต่ละวัน “คนรวย” เขาใช้เวลาไปกับอะไรบ้าง และทำไม “คนชนชั้นกลาง” และ “คนจน” ถึงไม่ขยับเลื่อนขั้นไปรวยเหมือนคนรวยเสียที

นั้นเป็นเพราะว่าทุกเป้าหมายที่เขาที่ต้องการจะสำเร็จได้ มันเริ่มต้นจากการจัดสรรเวลา และใช้มันให้คุ้มค่าอย่างมีความสุข

คนจน

ใช้เวลางานตะลุยโลกโซเชียล นั่งอยู่หน้า โทรทัศน์ คุยโทรศัพท์ ช้อปปิ้ง อ่านนิยาย ประเภทฝันเพื่อง นั่งจินตนาการหวานแหววได้เป็นวัน ๆ ชอบทำงานแบบไปเรื่อย หรือใช้แรงงานทำงานแบบไม่ต้องใช้ความคิด

คนชั้นกลาง

ตื่นเช้า รีบเร่ง ทำงานแข่งกับเวลา นอนดึก ช่วงสร้างตัวหรือปลดหนี้ยิ่งทำงานหนัก จำวันที่ไม่ได้ ลืมวันสำคัญของคนในครอบครัวมุ่งมั่นกับงานจนคนในครอบครัวกลายเป็นคนแปลกหน้า

คนรวย

รู้ดีว่าการวางแผนทำให้ความสับสนวุ่นวายหมดไป การเขียนรายการที่ต้องทำ การเรียงลำดับความสำคัญ และลงมือทำมันทีละข้อ ข้อหนึ่งไม่เสร็จไม่ทำข้อสอง ข้อสองไม่เสร็จไม่ทำ ข้อสามอาจมีบางวันที่ได้งานไม่มาก แต่อย่างน้อยก็มีผลงานทุกวัน

งานที่ใช้ความคิดต้องพึ่งสมาธิ เพื่อวางจิ๊กซอว์ตัวเล็ก ๆ ให้เชื่อมโยงกับภาพใหญ่ ๆ คนที่ประสบ ความสำเร็จจะไม่ยอมให้ใครรบกวนเวลาทำงานและงานที่เขาทำก็มักสำเร็จในเวลาอันรวดเร็ว ไม่ดันทุรังคิด ดันทุรังทำ ในขณะที่ร่างกายและสมองอ่อนล้า

พวกเขารู้ดีว่า การละสายตาจากงานที่ทำอยู่ แล้วไปสนใจเรื่องอื่น ๆ แม้กระทั่งเรื่องที่ทำให้ตัวเองนึกขำ แม้กระทั่งการได้ยืดเส้นยืดสาย การผ่อนคลายเพียงเล็กน้อย ก็ทำให้เมื่อลงมือทำงานอีกครั้งจะมีประสิทธิภาพชนิดที่คาดไม่ถึง

โต๊ะทำงานควรเป็นระเบียบเสมอ มีที่ทางสำหรับวางข้อมูลดิบ มีตะกร้างานสำหรับรอจิ๊กชอว์ที่จะมาเชื่อมต่อ มุมหนึ่งของโต๊ะมักวางไว้ด้วยงานที่สำคัญรองลงมา และตรงหน้ามักจะเป็นงานที่ต้องลงมือทำและตัดสินที ก่อนเริ่มงานโต๊ะของพวกเขาก็จะเป็นแบบนี้ ตอนเลิกงานเขาก็จะจัดเรียงลำดับไว้แบบนี้ เมื่อลงมือทำอะไรสักอย่าง พวกเขามักจะทำ จนถึงที่สุด ในงานหนึ่งขึ้นอาจมีเรื่องที่ต้องทำสิบอย่าง คนจนเจออุปสรรคแค่หนึ่งอย่างก็จะหยุดและรอคอย แต่คนรวยไม่หยุด เขาจะดูว่าอีกเก้าอย่างที่เหลือเขาจะทำอะไรได้บ้าง หลังจากนั้นค่อยมาเก็บรายละเอียดอีกครั้งหนึ่ง

คนอยู่คอนโดขนาด 50 ตารางมตร แล้วปล่อยให้รกรุงรัง มักอ้างว่างานเยอะ และไม่มีเวลา ทั้ง ๆ ที่หากลงมือเคลียร์แค่วันละ 2 ตารางเมตร ทุกอย่างก็เป็นเรื่องง่าย

คนรวยไม่เคยลืมวันที่และเวลา คนจนชอบถามว่าเวลากี่โมงแล้ว คนชั้นกลางมักจำวันเวลาไม่ได้ เพราะมักทำงานโดยไม่ได้วางแผน ทำให้หนักและเหนื่อย คนรวยยอมเสียเวลาในการคัดเลือกและอบรมคน

คนรวยไม่ไปตามนัดตรงเวลา แต่เขาจะไปก่อนถึงเวลานัด

คนรวยรู้ว่าเป้าหมายของชีวิต คือเงินและความสุข ถ้าเขาบ้างาน เขาอาจได้เงินแต่ไม่มีความสุข ถ้าเขารักสนุก เขาอาจมีความสุขแต่สุดท้าย ต้องกลายเป็นคนจน เขารู้ดีว่าความสำเร็จเหมือนกับการขี่จักรยานที่ต้องทรงตัวให้ได้ และออกแรงถีบไปพร้อม ๆ กัน

คนรวย เวลาคนคนหนึ่งตายไป ลูกหลานก็จะอธิษฐานให้ไปสู่ที่ชอบ ๆ หากวันนี้คุณใช้เวลาตามใจตัวเอง ครั้นเครงแบบที่คนจนทำ หรือทุ่มท เหนื่อยยากแบบคนชั้นกลาง คุณก็จะไม่มีวันคันพบสมดุลแห่งชีวิต ถ้าคุณเข้าใจวิธีบริหารจัดการเวลาแบบคนรวย คุณก็จะมีเวลาเหลือเฟือจะทำในสิ่งที่ชอบ ไม่ต้องรอให้ลูกหลานเผากงเต็กส่งไปให้ในพิธีศพ