
ภาพโดย Harrison Haines จาก Pexels
ทันทีที่จบการแข่งขันแกรนด์สแลมประเภทหญิงเดี่ยวในปี 2017 ผู้ชนะเลิศตกเป็นของ เซเรน่า วิลเลียมส์ นักเทนนิสชาวอเมริกัน เธอได้สร้างสถิติมากมาย รวมถึงเป็นแชมป์มากที่สุดถึง 23 ครั้ง ในยุคโอเพ่น จนวงการกีฬายกย่องให้เธอเป็นนักกีฬาหญิงผู้เก่งที่สุดในประวัติศาสตร์คนหนึ่ง
เซเลน่า ถูกสื่อหลายต่อหลายเจ้าค้นคว้าข้อมูลในชีวิตของเธอ พบว่าเธอได้แชมป์มาอย่างนับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะประเภทเดี่ยวหรือคู่ผสม จนถูกวางเป็นมือหนึ่งของโลกเป็นช่วงเวลานานพอสมควร
เส้นทางชีวิตในคอร์ทเทนนิสของเธอทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ หลายคนยกให้เธอเป็นต้นแบบ แต่ไอดอลของ เซเรน่า ก็มีและไม่ใช่ใครที่ไหนเขาคือ วีนัส พี่สาวแท้ๆของเธอเอง
ทั้งคู่ก็ประสบความสำเร็จมาพร้อมๆกัน เคยขึ้นไปเป็นมือหนึ่งของโลกเช่นกัน ทั้งประเภทเดี่ยวและคู่ ด้วยการเติบโตมาพร้อมกัน อายุไล่เลี่ยกัน ฝึกซ้อมด้วยกันตั้งแต่อายุยังน้อย เทิร์นโปรช่วงเวลาห่างกันแค่ปีเดียว เรียกได้ว่าอยู่คู่กันมาโดยตลอด
ในวัยเด็กทั้งคู่เริ่มเล่นเทนนิสตั้งแต่ไม่กี่ขวบ โดยโค้ชในตอนนั้นคือพ่อแม่ของเขา ก่อนที่ต่อมาเมื่อโตขึ้นก็จะมีโค้ชจากการเข้าสมาคมเทนนิสแห่งอเมริกา และฉายแววอันดับต้นๆในระดับจูเนียร์มาโดยตลอด จนกระทั่งพออายุได้ 9 ปี พ่อของเขาก็ตัดสินให้ลูกออกจากสมาคม และเป็นผู้ฝึกสอนด้วยตัวเองนับตั้งแต่นั้นมา
สิ่งแรกที่พ่อทำกับทั้งสองคนก่อนการฝึกซ้อม คือการตั้งเป้าหมายที่ชัดเจน ในวัยเด็กยังไม่มีใครมองภาพออกได้เลยว่าตัวเองจะขึ้นไปเป็นเบอร์ต้นๆของโลก แค่ทำให้เป็นอาชีพเลี้ยงดูครอบครัวได้ก็น่าจะพอใจแล้ว ฐานะไม่ต้องดีมาก แต่อยู่กินสบายก็น่าจะตอบโจทย์เด็กในวัยนั้นทุกคน
แต่คุณพ่อของทั้งสองมองต่าง ด้วยวัยวุฒิหรือประสบการณ์มองโลกที่ผ่านมาพอสมควร เขาให้ทั้งสองคนกำหนดเป้าหมายที่ชัดเจน คือการไปเป็นอันดับโลกให้ได้ ความฝันนี้อาจดูเป็นเป้าหมายระยะยาว อาจต้องใช้เวลากว่าจะไปถึง
จึงต้องมีการตั้งเป้าหมายระยะสั้น เพื่อเป็นการกระตุ้นอยู่ตลอดเวลา เพราะถ้ามีแต่เป้าหมายระยะยาวอย่างเดียว มีโอกาสสูงมากที่จะเกิดอาการท้อและล้มเลิกความหวังลงได้
เป้าหมายระยะสั้นของทั้งสองคนคือการทุ่มเทให้กับการฝึกซ้อมแบบเต็มรูปแบบ ด้วยความเป็นนักกีฬาอยู่แล้ว ความมีระเบียบวินัยจึงสำคัญ ซึ่งทั้งสองมีพื้นฐานมาอยู่แล้ว แต่นั่นไม่เพียงพอ พวกเขาต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างหนักจากการตั้งโปรแกรมฝึกซ้อมใหม่
เริ่มจากการวอร์มร่างกายทั่วไป แต่เมื่อก้าวสู่ระดับอาชีพ การวอร์มถือเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของนักกีฬา ต้องวอร์มให้ถึง ฝึกซ้อมให้หนักกว่าแข่งขันจริง เพื่อถึงเวลาลงสนามจะได้ไม่ต้องกลัวเกิดข้อผิดพลาด เพราะมีการฝึกซ้อมกันมาอย่างดีแล้ว
ที่สำคัญนอกจากร่างกาย สภาพจิตใจก็สำคัญ เคยมีนักกีฬาหลายคนที่เปี่ยมด้วยพรสวรรค์ แต่ไปไม่ถึงระดับที่คู่ควร ก็เพราะจิตใจยังไงล่ะ
การตั้งสมาธิเป็นเรื่องสำคัญ อย่างที่บอกไป ปลายทางคือเป้าหมายระยะยาว แต่การอยู่กับปัจจุบันคือเป้าหมายที่ทำได้ทันที เหมือนพลังจากชิ้นส่วนเล็กๆ เพื่อให้มีกำลังใจทำตามแผนต่อไป
ทุกวันทั้งสองคนต้องสำรวจตัวเองว่าสิ่งที่จะทำวันนี้คืออะไร แล้วมันมากพอต่อการพัฒนาหรือไม่ หากวันใดมีการออกลู่ทางบ้าง คุณพ่อของเขาจะเป็นคนคอยเตือนสติให้ลูกสาวกลับมาอยู่ในเส้นทางของตัวเองให้ได้ ด้วยคติที่ว่า หากเห็นว่าคนอื่นซ้อมหนัก เราต้องซ้อมให้หนักยิ่งกว่า
การวางแผนการเงินก็เป็นเรื่องที่มีบทบาทกับครอบครัววิลเลียมส์ เพราะทุกการฝึกซ้อม ทุกการแข่งขัน เสื้อผ้า อุปกรณ์ล้วนมีค่าใช้จ่ายทั้งสิ้น ต้องมีการคำนวณออกมาให้ดี ว่าการแข่งขันครั้งหนึ่งมีเงินรางวัลเท่าไหร่ ต้องทำอย่างไรถึงจะไปถึงจุดหมายอย่างคุ้มค่า

ภาพโดย Pixabay จาก Pexels
แนวคิดหลักที่มีผลต่อการฝึกซ้อมของพี่น้อง วีนัสและเซเรน่า มีหลายอย่างที่สำคัญ
เริ่มจากการเข้าใจความต้องการของตัวเอง ด้วยความที่ทั้งคู่เป็นผู้หญิงแน่นอนว่าจุดอ่อนคือเรื่องของแรงที่ไม่เท่ากับผู้ชาย ด้วยสรีระร่างกาย อาจดูเป็นจุดอ่อน แต่เขาใช้ตรงนี้มาพัฒนาเป็นจุดแข็งได้ ทุกวันต้องซ้อมตีให้แรงขึ้นๆ ช่วงแรกต้องมีล้าเป็นเรื่องปกติ แต่พอนานเข้าร่างกายปรับตัวได้ดี จากจุดอ่อนก็กลายเป็นจุดแข็ง
จุดเด่นของทั้งคู่คือมีลูกโฟร์แฮนด์และแบ็คแฮนด์ที่แข็งแรง จนถูกยกให้มีประสิทธิภาพที่สุดคนหนึ่งเลย บางทีอาจแรงกว่านักกีฬาชายบางคนด้วยซ้ำไป
การรับมือและปรับแผนการณ์ก็สำคัญ ไม่มีนักกีฬาคนใดประสบความสำเร็จได้โดยไม่มีโค้ช ทุกคนต้องมีคนเคียงข้างเสมอ ในที่นี้แม้จะเป็นพ่อ แต่ก็ไม่ได้ใจดีอย่างที่ใครคิด
ทั้งคู่ต้องซ้อมอย่างหนักหน่วง เสียเหงื่อและน้ำตามานับไม่ถ้วน กว่าจะได้โทรฟี่มาครองและประสบความสำเร็จ ทุกสถิติไม่ว่าจะเป็น ผู้เล่นหญิงที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้ทุกรายการ หรือ ผู้เล่นที่เป็นมือวางอันดับ 1 นานที่สุด และอีกสารพัด
จริงอยู่ว่าความฝันคือการเป็นนักเทนนิสอันดับโลก เป็นสิ่งที่พวกเขาถวิลหา แต่การทำให้คุณพ่อและครอบครัวภูมิใจในตัวพวกเธอ คือเป้าหมายที่ใหญ่ยิ่งกว่าหลายเท่า แม้ปัจจุบันด้วยอายุที่เพิ่มขึ้น ผลงานอาจมีดรอปลงมาบ้าง แต่ด้วยการรักษามาตรฐานที่ยังดีต่อเนื่อง ก็ยังทำให้ผู้ชมทั่วโลกได้ยินชื่อของทั้งคู่อยู่บ่อยครั้ง
ซึ่งแน่นอนว่าการมาถึงจุดนี้ไม่ใช่ง่าย แต่พวกเธอมีการวางแผนที่ดี บวกกับวินัยที่ต่อเนื่อง ช่วงเวลาท้อหรือเศร้าแค่มองที่เป้าหมายก็ทำให้มีแรง และการตั้งเป้าหมายระยะสั้นช่วยพวกเขาได้เยอะมาก คอยเป็นที่พักพิงและผลักดันต่อทีละขั้นจนถึงทุกวันนี้
ดังนั้นกับคำถามที่ว่า เราควรทำอย่างไรถ้าเป้าหมายที่เป็นอยู่ดูจะไกลความจริงขึ้นทุกวัน เริ่มง่ายๆด้วยการเข้าใจเป้าหมายอย่างถ่องแท้ก่อน และตกตะกอนความคิดให้ได้ว่าจะมีวิธีการอย่างไรไปสู่เป้าหมายที่ตั้งใจ การตั้งเป้าหมายขนาดย่อมนอกจากชโลมใจให้มีแรงทุกเมื่อ ยังเป็นจิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญ เพราะเมื่อถึงวันหนึ่ง ก็จะประกอบร่างขึ้นเป็นภาพที่เราวาดในหัวเอาไว้ตั้งแต่เริ่มต้น
ไม่มีเวลาแล้วที่จะท้อ หยุดตัดพ้อ แล้วลุยเต็มข้อกันดูสักตั้ง..
..
เรียบเรียงโดย กฤตเมธ อันสมัคร
คอนเทนต์ครีเอเตอร์ สำนักพิมพ์ 7Dbook&digital
ขอบคุณภาพประกอบจาก : Pexels