เลือกทำเลทั้งที จะให้ดีต้องมองให้ไกล?

เทคนิคอะไรก็ตามที่รู้สึกว่าจำเป็นต่อการจะทำธุรกิจนั้นลืมไปได้เลย ถ้าหากเริ่มแรกยังไม่เข้าใจหัวใจสิ่งนั้น นั่นคือพื้นที่ทำเล เพราะแค่เลือกผิด ชีวิตก็อาจเปลี่ยนไปทันที

 

หลายคนคงสงสัยว่าปัจจัยเรื่องการทำเลยังคงสำคัญต่อการจะเริ่มต้นธุรกิจจริงหรือ ไหนว่าทำที่ไหนก็ได้ไง

 

ต้องบอกแบบนี้ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม ปัจจัยของการทำเลนั้นย่อมสำคัญ เอาง่ายๆถ้าเราจะไปสมัครงานสักที่หนึ่ง แน่นอนเราต้องดูหลายอย่าง ทั้งค่าตอบแทน สวัสดิการ และขาดไม่ได้คือต้องดูที่ทำเล จริงไหม?

 

เพราะถ้าเดินทางลำบาก ก็หมายถึงปัญหาที่จะตามมาอีกมากมาย และก็คงไม่สบายใจนักที่จะตอบรับอย่างเต็มใจ

 

ด้วยเหตุนี้เองสำหรับหน้างานนั้นก็สำคัญ การจะเริ่มต้นสร้างธุรกิจที่ตั้งคือจุดที่คาดถึงผลประกอบการได้เลย เหมือนกับที่มีคำว่า “ทำเลทอง” วนเวียนอยู่บ่อยๆยังไงล่ะ

 

ถึงแม้รูปแบบการทำธุรกิจประเภท Cloud Kitchen หรือร้านอาหารที่ไม่มีหน้าร้าน และมุ่งเน้นไปที่ส่งเดลิเวอรี่เป็นหลัก ฟังดูก็น่าจะห่างไกลความเชื่อมโยงกับที่ทำเล

 

แต่ย้อนกลับมาที่พื้นฐานคือการสร้างความจดจำ ถ้าหากร้านตั้งอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่มีคนเห็น การจะเห็นได้คือต้องเลื่อนผ่านในแอพเดลิเวอรี่เท่านั้น คิดว่านานแค่ไหนกว่าจะเป็นที่นิยม

 

และยิ่งพฤติกรรมของคนสมัยนี้การจะสั่งอาหารแต่ละที ต้องเลือกดูจากรูปภาพหรือชื่อที่คุ้นเป็นหลัก ยิ่งถ้ามีร้านประจำแล้วละก็ยากมากที่จะเปลี่ยนใจให้ลองร้านใหม่ดูบ้าง

 

โดยการทำเลที่ดีนั้นก็มีหลักในการดำเนินที่มากมายใช้กันมายาวนาน อาจไม่มีใครบอกว่าใครเป็นคนสร้างกฎเกณฑ์นี้ขึ้นมา คงมาจากประสบการณ์และการพิจารณาแต่ก็สร้างมาตรฐานให้หลายองค์กรไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

การเลือกที่ตั้งนอกจากจะต้องง่ายต่อการมองเห็น ต้องมีพื้นที่มากพอที่จะทำให้เป็นครัวขนาดย่อมได้อีก แถมยังต้องคำนึงถึงการจัดวางอุปกรณ์เพื่อไว้ปรุงอาหารด้วย

 

เส้นทางการเดินทางก็สำคัญ ในการจะจัดส่งแม้จะมีคนกลางนั่นคือเดลิเวอรี่มารับไป แต่ถ้าอยู่ใจกลางที่เดินทางง่าย ก็ทำให้อาหารไปถึงลูกค้าได้สะดวกมากเท่านั้น

 

ในมุมการปฏิบัติส่งผลชัดเจนอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นในเชิงจิตวิทยา เวลาในการจัดส่งถือว่าสำคัญต่อการตัดสินใจอย่างยิ่ง เพราะอาหารบางประเภทจำเป็นต้องมีความร้อน ความสด มาเป็นส่วนประกอบ ถ้านานเกินไปก็อาจทำให้คะแนนในการตัดสินใจติดลบได้เหมือนกัน ถ้าเป็นอย่างนั้นคงจะน่าพอใจนัก

สาเหตุที่การเดินทางจึงมีน้ำหนักมากขึ้นเพราะถ้าวิธีการเดินทางมีทางเดียว หากวันใดเกิดเหตุขัดข้องบางอย่างเช่น ทำถนน รถติด ฝนตก น้ำท่วม หรืออะไรก็ตาม

 

หมายความว่าจะไม่มีแผนสำรองในการจราจรเลย ซึ่งมันคงไม่ดีแน่ถ้าเป็นแบบนั้น แต่ถ้าเลือกทำเลที่สามารถเดินทางได้หลายทาง หรือมีทางเชื่อมต่อไปยังการเดินทางต่างๆได้ง่าย

 

ทำให้ร้านและลูกค้าเองก็สามารถสื่อสารกันได้ง่ายขึ้น จากที่ผ่านคนกลางก็อาจเปลี่ยนมาเป็นรับเองที่ร้าน ยิ่งทำให้การติดต่อเหล่านี้จะค่อยพัฒนากลายเป็นความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

 

ต่อมาคืออยู่ในพื้นที่ที่แรงงานได้คุณภาพ เพราะการจะเปิดร้านนอกจากคนปรุงและจัดเตรียมอาหาร ต้องมีพนักงานรับออเดอร์หรือจัดการความเรียบร้อยภายในด้วย

 

การหาคนให้พอความต้องการนั้นไม่ยากเท่ากับหาคนให้ตอบสนองความต้องการที่ถูกต้อง ไม่ใช่ใครก็ได้ แต่ต้องมีความตั้งใจมุ่งมั่น ขึ้นอยู่กับทักษะของงานที่ได้รับมอบหมาย

 

ฉะนั้นถ้าคิดว่าตั้งที่ไหนก็คงเหมือนกัน แล้วคนเก่งที่ไหนก็คงไม่อยากมาทำงานด้วย เพราะขนาดเรื่องที่ใหญ่ขนาดนี้ยังมองข้าม แล้วเรื่องที่ละเอียดกว่านั้นจะเป็นอย่างไร

 

ด้วยความเป็นธุรกิจอาหาร สิ่งที่มาควบคู่กันคือลักษณะของสุขอนามัย แม้จะเป็นร้านที่ไม่มีใครมาดู มาตรวจสอบ เลี่ยงการพบเจอกับลูกค้าโดยตรง ก็ยังต้องมุ่งเน้นอย่างไม่มีพลาด

 

ความสะอาดไม่ได้แค่ทำให้อาหารรสชาติดีขึ้น แต่ทำให้รู้ว่าคุณภาพของร้านคุณนั้นเป็นอย่างไร สภาพแวดล้อมจึงสำคัญ ถ้าต่อให้ร้านทำดี แต่ระบบน้ำห่วย ไฟฟ้าไม่มั่นคงก็คงไม่สวย

 

จึงต้องไปในจุดที่ดีกว่า เพื่อลดปัญหาทั้งหลายที่กล่าวมา

สุขอนามัยไปแล้ว บริการสาธารณะก็สำคัญ ต้องดูว่าบริเวณโดยรอบมีสิ่งอำนวยความสะดวกไหม ทั้งโรงพยาบาล สถานีตำรวจ ตลาด ธนาคาร เผื่อสำรองวันใดที่ฉุกเฉิน เพราะเราไม่มีทางรู้เลยว่าจะเกิดอะไรผิดพลาด มีไว้คงอุ่นใจกว่า

 

แม้แต่ต้นทุนงบประมาณก็ยังต้องให้ความสำคัญ เปรียบเทียบเพื่อผลประโยชน์สูงสุด ถ้าราคาต่ำแต่สภาพแวดล้อมโดยรอบไม่ค่อยดี บางทียอมลงทุนกับส่วนนี้บ้าง คงจะได้ผลในระยะยาว

 

เข้าใจว่าการประหยัดต้นทุนก็คงเป็นสิ่งที่ใครก็อยากควบคุม แต่จะดีกว่าไหมถ้าจ่ายมากกว่าเพื่อคุณภาพที่ดีกว่า เพราะมากไปกว่านั้นอาจส่งผลไปถึงความน่าเชื่อถือต่อแบรนด์ด้วยซ้ำ

 

และที่สำคัญ จะลงมือทั้งทีจะลองดูเล่นๆให้เสียเวลาไปทำไม ไม่อยากรู้จริงหรือว่าถ้าเราลองเต็มที่กับทุกเรื่องดูสักตั้ง แล้วผลลัพธ์จะออกมาหน้าตาเป็นแบบไหน

 

นอกจากเรื่องที่กล่าวมาทั้งหมด ยังมีเรื่องของกฎระเบียบข้อบังคับ กฎหมายต่างๆ รวมถึงนโยบายข้อกำหนดที่เหล่าผู้ประกอบการทุกคนต้องศึกษาและทำการบ้านมาอย่างดี

 

เพราะทุกอย่างล้วนแต่มีประโยชน์ทั้งนั้น อาจไม่ใช่เร็วๆนี้ แต่ถ้ายังไม่เดินหนีจากเส้นทางนี้เสียก่อน เชื่อว่าวันหนึ่งจะต้องได้ใช้มันแน่ ควรค่าแก่การหาความรู้เพิ่มเติมอย่างยิ่ง

 

เมื่อเราตั้งใจว่าจะมุ่งเข้าสู่ความสำเร็จ อย่ามีคำว่า“แต่”เข้ามา เพราะนอกจากจะเป็นตัวฉุดไอเดีย ยังเพิ่มความกลัวให้แสดงตัวออกมามากขึ้น ควรมุ่งหน้าตั้งใจเรียนรู้อย่างไม่หยุดยั้ง หมั่นคอยเปิดใจรับมือกับเรื่องต่างๆให้ได้ดีขึ้น

 

แม้ในสถานการณ์ที่ดูจะเป็นรอง ก็ใช้ความรู้ทักษะที่มีแก้ปัญหานั้นดูแล้วหาทางออกที่เหมาะสมที่สุด เปลี่ยนแรงลบให้กลายเป็นกำลังใจ รู้ว่าพูดมันง่าย แต่อยากให้เริ่มจากลองพยายามดูก่อน แล้วจะรู้เองว่าไม่มีอะไรที่แย่ที่สุดหรอก

 

เมื่อเข้าใจจุดประสงค์และเป้าหมายของตัวเอง ก็ทำแผนงานของตัวเองอย่างละเอียดได้เลย จากนั้นหน้าที่ต่อไปคือให้ประสบการณ์หลังจากนี้จะเป็นตัวสอนเราเองว่า

 

เส้นทางที่เราทุ่มเทอยู่ จะมีหน้าตาคล้ายความสำเร็จในอีกเมื่อไหร่ รวมทั้งคิดไว้เสมอว่าความแตกต่างไม่ได้วัดกันที่ใครฉลาดกว่ากัน แต่มักจะอยู่ที่ “รายละเอียด” ว่าใครใส่ใจกับมันมากกว่ากันต่างหาก

…

ภาพประกอบจาก : Pexels

ที่มาจาก Fanpage : CEO Restaurant